Overzicht 2003 - 2005

zie voor de ontwikkelingen in 2006 de bladzij Actualiteiten

Actualiteiten
2005

vierde kwartaal

De eerste week van oktober werden we verrast door 2 kippen: Al enkele weken waren we 2 kippen kwijt, overal gezocht maar nergens te vinden. Tot ze die week te voorschijn kwamen met kuikens! De ene kip met 2 en de andere met 9. Inmiddels zijn er wel al 5 ten prooi gevallen aan de harde natuur. Het weekend van 7 tot 10 oktober is Trudie naar Nederland geweest vanwege het 50-jarig huwelijksfeest van haar ouders. Ruud bleef natuurlijk op Les Grands Champs, want het werk blijft gewoon doorgaan.

De 31^e oktober vertrokken Ruud en Tjitske naar Nederland voor de dekking van Tjitske. In overleg met Jasper de Vos (de fokker van Tjitske) hadden we de reu Spot Lobke van Selihof gekozen. Nu maar afwachten, als ze drachtig is zal ze begin januari werpen.

8 november is Philina geïnsemineerd, en meteen heeft de inseminateur een echografie bij Saga gemaakt. Gelukkig bleek ze inderdaad drachtig, als het goed is komt haar kalf de tweede helft van mei 2006.

Dit najaar is de temperatuur steeds hoog (veel te hoog voor de tijd van het jaar) gebleven, tot ruim na de helft van november konden we gewoon in een T-shirt in de tuin werken, en de kachel hoefde nog niet aan. Maar vanaf 17 november zakte de temperatuur drastisch en begin van de avond van de 24^e begon het te sneeuwen. De volgende ochtend was het volop winter: een aardig pak sneeuw, terwijl de bomen nog volop hun herfstbladeren hadden! Heel bijzonder.

Op 28 november viel er, eindelijk, een beetje regen. De sneeuw was in 1 nacht verdwenen, maar er viel helaas, net als in de maanden oktober en november, nog weer veel te weinig regen.

naar begin pagina 

derde kwartaal 2005

Het derde kwartaal begon ook slecht, want de eerste dag vonden we het kleine geitje van Ute (geboren 18 maart) dood. Ze was helemaal verstrikt geraakt in het schrikdraadnet en was daardoor gestikt, het was een hele trieste ontdekking.

De 12^e juli hebben we twee biggen gekocht, door de kampeerders Dikkertje en Dappertje genoemd. Dit jaar laten we ze los in de wei lopen, in de hoop dat ze die niet al te erg omwoelen. De voorgaande jaren liepen ze ook wel buiten, maar hadden ze hun eigen, afgezette, tuintje. Dat hebben ze totaal omgewoeld. Maar volgens zeggen spitten ze minder als ze maar genoeg ruimte hebben. We zijn benieuwd!

het is in elk geval wel erg leuk om ze zo vrij te zien lopen en in de modder te zien liggen.

Door de enorme droogte in de Autunois (het gebied rondom Autun waarin ook wij wonen) is het grondwaterpeil nog steeds ver onder het normale pijl. De situatie is vergelijkbaar met 2003, het jaar van de hittegolf, behalve dat de temperatuur dit jaar minder hoog is geweest dan toen. We hebben echter wel steeds veel wind gehad, en die heeft de grond en de gewassen fors uitgedroogd. met als gevolg verdroogde knoppen in de struiken. In de moestuin was de situatie triest: veel zaad dat niet is opgekomen, jonge plantjes die niet tot ontwikkeling kwamen, de boontjes verdroogden voordat ze rijp waren, veel tomaten werden niet rijp, de sla schoot al als klein plantje in het zaad, de wintergroenten (prei, kool, wortelen, etc.) kwamen niet voldoende tot ontwikkeling en de aardappelen zijn erg klein gebleven. Alleen het onkruid overleefde volop. De fruitbomen hebben geen vruchten gegeven, ondanks dat ze in het voorjaar volop gebloeid hebben. In die periode was het te koud, waardoor de bijen hun kast niet verlieten en er dus geen bevruchting plaats vond. De vlierbessen bleven klein en veel bessen verdroogden al voordat ze rijp waren. Alleen de rode en zwarte bessen hebben een redelijke oogst opgeleverd.

Het gras in de wei was verdord en geel/bruin gekleurd. We hebben vanaf begin juli hooi moeten voeren aan de koeien en de geiten, want in de weiden was niet meer voldoende gras., en dat was ook al duidelijk merkbaar aan de hoeveelheid melk.

6 augustus is Saga geïnsemineerd, nu maar hopen dat het goed is gegaan. Helaas is Philina haar kalf verloren, zo'n beetje half augustus, 2 maanden voordat ze moest kalveren. De veearts heeft geen oorzaak kunnen vaststellen. Het schijnt weleens meer te gebeuren. We waren net begonnen haar droog te zetten, dus op aanraden van de veearts zijn we meteen weer begonnen met 2 keer per dag te melken. Ze geeft gelukkig nog wel wat melk, al is het niet veel.

Eind augustus hebben we een jong bokje gekocht, de kampoeerders die er op dat moment waren hebben hem de naam David gegeven. Begin september kon hij meteen met dekken beginnen, want toen waren de eerste geiten rits.

7 september was een drama: het jonge bokje dat we zelf hadden gehouden om te verkopen (konden we zelf niet gebruiken vanwege inteelt) was ernstig gewond: één van z'n hoorns was uit z'n kop gebroken. We keken zo de hersenpan in! Het was vreselijk om te zien, en het beestje had verschrikkelijk veel pijn. Het was duidelijk dat daaraan niets te repareren viel, dus de enige oplossing was: slachten. Het beestje moest zo snel mogelijk uit zijn lijden worden verlost. Hoe het gebeurd is is niet duidelijk.

De maanden juli en augustus hebben we veel kampeerders gehad. Het was een drukke en vaak ook vermoeiende tijd, want iedereen wil wel even praten, kijken, kinderen meehelpen, enz., maar ook een gezellige tijd.

In september hebben enkele kampeerders het geluk gehad vlakbij ons een hele roedel wilde zwijnen, zowel grote als kleine, te zien!

naar: 4e kwartaal 2005

naar begin pagina 

tweede kwartaal 2005

Dit kwartaal begon slecht: we hadden Themke zullen laten dekken en we hadden het geluk een reu, PolluxBuster van de Valkniersweide, goedgekeurd door de rasvereniging, in Frankrijk, in de Allier, te hebben gevonden (met dank voor de hulp aan Jasper de Vos, fokker van Tjitske, de moeder van Themke). In plaats van 9 uur reizen, "slechts" 3 uur reizen. Op 9 april, de "ideale" dag volgens de analyse van de dierenarts,  vertrok Ruud met Themke naar de Allier. Maar helaas kreeg de reu geen erectie. Ook de volgende dag lukte het niet, wat ze ook probeerden. Dus keerden Ruud en Themke onverrichter zaken terug, en moeten we op zoek naar een andere reu en wachten op de volgende loopsheid. Vervelend, maar het is niet anders.

Op 23 april was de fokdag van de rasvereniging "De Drentsche Patrijshond" voor de nestjes geboren in de periode april tot november 2003 in Barneveld. Ruud vertrok de 22^e met Tjitske, Utske en Udo naar Nederland. In Barneveld waren ook Roos (Usroas) en Banjer (Umar) met hun baasjes en Ucha die door Jasper de Vos voorgebracht zou worden. Ook Pontus (Urmel) uit Duitsland zou er zijn, maar helaas kwam hij niet, zijn baasjes hadden zich in de dag vergist. Prune (Upsie) kon er helaas ook niet bij zijn. De honden werden zowel allemaal individueel beoordeeld als het nest in zijn totaliteit. Alle nakomelingen kregen een uitmuntend, en ook het nest kreeg de beoordeling uitmuntend, ondanks het ontbreken van 2 pups. Het was een gezellige middag, leuk om iedereen weer even te zien.

Op 11 mei werd Utske weer geopereerd, nu aan her rechterpoot. De operatie ging prima en ze herstelde snel Weer waren die eerste 8 weken erg moeilijk, want als je zoveel energie hebt en je mag niet rennen, niet spelen en zelfs bijna niet wandelen begrijp je de wereld niet meer zo. Gelukkig bleek het na die 8 weken allemaal goed geheeld en kan ze weer naar hartelust rennen en spelen.

In de ochtend van de 30^e mei kondigde zich de geboorte van het kalf bij Saga aan door de eerste weeën. Aan het begin van de middag zagen we een voorpootje, maar wat ze ook perste, het kwam niet verder. We hebben toen onze boer-buurman gebeld, die even later met een kennis hulp kwam bieden. Saga liet zich echter in de wei niet benaderen door die voor haar vreemde mannen, dus we hebben de beide koeien met wat voer de stal ingelokt. Het kalf lag goed, maar was wat aan de grote kant, Met behulp van een kalfverlosser kwam het kalf er goed af. Het was een mooi, groot kalf, we hebben hem Alexander genoemd. Door het vele persen was Saga nogal uitgeput, ze wilde niet gaan staan. Omdat de biest erg belangrijk is voor een kalf hebben we Saga een beetje gemolken en de biest via de fles  aan Alexander gegeven. Saga liet het melken echter niet makkelijk toe, door een oedeem was de uier nogal gevoelig. Bij de veearts hebben we medicamenten tegen oedeem en ter voorkoming van een ontsteking gehaald. Alexander hebben we binnen een maand verkocht.

We hadden nog 1 geit, Ulrike, die niet gelammerd had, en gezien het moment waarop ze de stal zijn ingegaan (november 2004) kon het ook niet meer, maar op 6 juni  wierp ze toch nog een tweeling, de geitjes hebben de namen Arletta en Ariane gekregen. Ulrike moet dan begin januari rits zijn geweest en zijn gedekt, mogelijk is de bok toen een keer losgebroken geweest en heeft hij z'n kans waargenomen.

naar: 3e kwartaal 2005

naar begin pagina 

eerste kwartaal 2005

Op 2 februari is Utske in Dijon geopereerd aan haar linkerpoot. Ze had een vergroeiing aan haar poot, waardoor er teveel druk op de elleboog kwam. Daardoor was een stukje bot afgebroken en was er arthrose ontstaan. De arts heeft het losse botstukje weggehaald en de wildgroei aan het bot. De operatie is goed gegaan, maar vervolgens mocht ze 8 weken lang niet spelen, rennen en wandelen. Dat is moeilijk voor zo'n actieve, speelse hond! De andere poot moet ook geopereerd worden, dat zal in mei gebeuren. De oorzaak van de vergroeiing is niet te achterhalen, oorzaak kan een trauma zijn, b.v. als ze met grote kracht op haar twee voorpoten is beland als jonge pup, het kan ook een geboorte-afwijking zijn.

Het geiten-werpseizoen begon op 11 februari met de worpen van Thekla en Ursula, vervolgens wierp Ulka de 12^e, Roelie de 13^e en Ursina de 18^e. In totaal hadden 5 bokjes (verkocht 22 februari) en 5 geitjes, die we Annabel, Angélique, Annagonda, Amber en Ara hebben genoemd. In maart kwamen nog de worpen van Violaine (de 15^e) en Ute (de 18^e). Violaine had een bokje en een geitje, Afke, en Ute had ook een geitje (wat helaas 1 juli dood is gegaan). Het bokje zouden we opfokken en dan verkopen (maar hij is helaas in september aan zijn eind gekomen).

naar: 2e kwartaal 2005

naar begin pagina 

Actualiteiten
2004

vierde kwartaal

Op 19 november werden we verrast door Panique. Het was een mooie dag, dus de geiten stonden buiten. Bij een routinematige controle ontdekte Ruud ineens een geitelammetje naast Panique. Heel bijzonder, want geiten worden van nature alleen in de periode van ongeveer half augustus tot ongeveer eind november rits (d.w.z. dat ze gedekt kunnen worden). Panique moet dan dus vrijwel meteen nadat ze in juni de wei is ingegaan door het bokje wat net 5 maanden oud was, gedekt zijn! Het geitje heeft de naam Vivienne gekregen. Panique heeft door haar steenuier maar weinig melk, dus met de fles voeren we haar bij. Sinds eind november worden de geiten niet meer gemolken, ze staan droog. Dat is nodig om de vruchten goed te laten groeien. We verwachten de jongen vanaf ongeveer half februari.

Op 23 oktober hebben we helaas afscheid moeten nemen van onze oudste Drent, Boudy (ze was pas 10 jaar). Het was voor ons een heel verdrietig moment en we missen haar nog steeds. Ook de honden moesten duidelijk wennen: er ontbrak iemand aan hun roedel. Zie ook Boudy's bladzij. 

In de moestuin is het dit jaar redelijk gegaan, al was er, na de droge zomer van vorig jaar, wel een overvloed aan onkruid. Dat heeft er toe geleid dat we pas laat aan zaaien toe waren, en dat daardoor niet alles is opgekomen. Het aardappelveld heeft, ondanks de steeds terugkerende varens in dat veld, een goede oogst opgeleverd. Van de fruitboompjes konden we het eerste fruit oogsten; nog niet veel, maar de boompjes zijn ook nog jong. Helaas bleken er alsnog enkele fruitboompjes te zijn gesneuveld, evenals de kaki op het kampeerterreintje. Daar moeten we het komende voorjaar nieuwe bomen voor aanplanten.

Gelukkig is er dit jaar wat meer regen gevallen dan afgelopen jaar, maar toch nog lang niet zoveel als de jaren voor het extreme jaar 2003. Het grondwaterpijl is dan ook nog lang niet op het oude niveau, en dat betekent onder meer, dat de waterstroompjes in de weiden pas heel laat op gang zijn gekomen. 

Met de kippen ging het dit jaar minder goed, we hadden in het voorjaar veel kuikens en die groeiden ook voorspoedig. De kippen liepen altijd los in de wei, en andere jaren miste er wel eens één, maar nu misten we in de loop van de zomer regelmatig kippen. We waren al eens gaan kijken in en langs de wei, maar ja, waar moet je zoeken. Tot op een dag (midden op de dag!) Trudie een vos op heterdaad betrapte toen die onze grote haan probeerde mee te nemen. Door het geschreeuw van Trudie en het tegenspartelen van de haan moest de vos wel los laten en vluchtte hij. De haan had gelukkig alleen nog maar wat kleinere wonden. Het raadsel van de verdwenen kippen (inmiddels ongeveer 15) was opgelost. Helaas hebben we dus moeten besluiten een schrikdraadnet te plaatsen waarbinnen de kippen zich nu moeten vermaken.

Ook de koeien leverden de nodige zorgen op, ze zijn al vele malen geïnsemineerd, en ook al bij de stier geweest, maar er volgde alsmaar geen dracht. Gelukkig is kortelings via een echoscopie bij Saga de dracht vastgesteld, als alles goed blijft gaan zal haar kalf in de tweede helft van mei moeten komen. Philina is echter nog steeds niet drachtig, en dat baart ons inmiddels ernstige zorgen. Beide koeien geven nog wel steeds melk, uiteraard minder dan afgelopen zomer (nu samen ongeveer 30 liter per dag, op het hoogtepunt samen het dubbele!). Dat betekende dat van de zomer bijna iedere dag kaas gemaakt moest worden, in deze periode kan het ongeveer om de 2 dagen.

Van de schapen hebben we voorlopig even afscheid genomen, in de loop van oktober hebben we ze samen met de lammeren verkocht. Ze gingen iedere keer door de omheining heen en liepen dan in de wei van de buurman, wat we ook aan de omheining deden. Bovendien aten ze veel gras, wat we nu beter voor de koeien kunnen gebruiken. We hielden de schapen voornamelijk in de "wei over het water", omdat daar aanvankelijk de koeien niet kwamen. De koeien die we nu hebben kunnen we echter wel in die wei laten grazen, omdat die altijd komen als we ze roepen voor het melken (dat was bij de vorige koeien niet zo).

naar: 1e kwartaal 2005

naar begin pagina 

derde kwartaal 2004

Eind juli hadden we een kleine, toevallige reünie van het tweede nest van Tjitske. Twee families uit Nederland streken hier neer om te zien waar hun hond vandaan kwam. Banjer en Roos. Ook Udo (met z'n baas) was van de partij. Het was heel gezellig en erg leuk om moeder Tjitske met haar kinderen bij elkaar te zien, uiteraard met ook de andere honden erbij. 

Met de baasjes en de honden zijn we de wei ingegaan, konden de honden even heerlijk met elkaar rond rennen en de baasjes even gezellig kletsen met elkaar. We hebben geprobeerd ook foto's van de honden te maken, maar dat valt niet mee, ze vliegen iedere keer buiten beeld! Meer foto's op Tjitske's tweede nest.

naar: 4e kwartaal 2004

naar begin pagina 

tweede kwartaal 2004

Eind april begon voor ons het vakantieseizoen volop, eindigend eind oktober. Kinderen die met alles mee wilden helpen: het melken, het geven van de fles aan de geitjes en het lammetje, het voeren van de kippen en het kaas maken, het naar de wei en naar de stal brengen van de geiten en de koeien, enzovoorts. Maar ook: spelen met de honden, knuffelen van de honden, rennen met de honden. De kinderen, en ook de volwassenen, vroegen honderduit. Het was een hele gezellige, maar ook hele drukke periode. 

Alles bij elkaar hebben we het ervaren als een bijzonder leuke tijd, al gebeurde het wel eens dat we pas rond middernacht aan onze maaltijd zaten of dat de koffie er 's morgens bij inschoot, door het gezellige gepraat met de gasten. Ook de honden vonden al die gasten, soms ook met één of meerdere gasthonden, een prima tijd: ze kregen volop aandacht en konden veel spelen. Het is geweldig om te zien hoe de gasten hier moe en vol stress aankwamen en dan uitgerust en ontspannen afscheid namen. Er waren er velen die langer bleven dan gepland, en het afscheid van de kinderen leverde menige huilbui op omdat ze niet weg wilden!

De eerste week van mei hebben we twee nieuwe biggetjes gehaald, en de kinderen die er toen waren hebben een naam voor ze bedacht: Roos en Saar. In de loop van de tijd bleek, dat het niet zulke eters waren als dat we van onze eerdere varkens gewend waren. Ze kwamen nooit erg enthousiast op het eten af, en waren bovendien erg kieskeurig. Saar groeide dan ook nauwelijks, en uiteindelijk is ze in de zomer overleden. Van anderen hier uit de buurt die bij dezelfde fokker biggetjes hadden gehaald hoorden we overigens dezelfde geluiden, en bleek de groei van Roos ten opzichte van de anderen nog erg goed te zijn. Bij de slacht, half december, was ze toch 165 kg!

In mei hebben we afscheid genomen van het paard Monique, omdat ze, na de dood van Sjouke, te alleen was; ze kwijnde helemaal weg en ging allerlei dwanggedrag vertonen.Dat was zo zielig.  Ze is nu op een plek waar ze met andere paarden de rest van haar leven kan doorbrengen. Ook hebben we afscheid moeten nemen van de geiten Esmé en Alpi, omdat ze geen melk meer gaven, en van de bok van vorig jaar. Het was eveneens de bedoeling afscheid te nemen van Panique, ook zij gaf geen melk meer door een zogenaamde "steenuier", maar net de ochtend dat de geiten gehaald zouden worden was ze door Esmé met de hoorn in haar uier gestoken, en met die verwonding werd ze dus niet meegenomen. Nadat haar wond genezen was is ze in juni bij de andere geiten en het jonge bokje in de wei gegaan. 

naar: 3e kwartaal 2004

naar begin pagina 

eerste kwartaal 2004

Op 7 januari rond 22.00 uur kondigde zich de geboorte van het kalf van Philina aan. Maar het zette niet erg door, er kwamen geen weeën. Dus om 2 uur de veearts gebeld en dat was maar goed ook, het kalfje bleek verkeerd te liggen. Na onderzoek besloot de veearts dat er geen keizersnede hoefde plaats te vinden omdat het kalfje niet al te groot was. Dus werd alles in orde gemaakt om te trekken, want door de verkeerde ligging bleven de weeën uit. Na een uurtje hard werken kwam het kalfje, dat we Victoria hebben genoemd, gelukkig gezond ter wereld. 

Helaas bleek aan het eind van de volgende dag, dat de nageboorte niet afkwam, dus opnieuw de veearts erbij. Ze heeft nog wel een behoorlijke tijd last gehad van vuil dat uit de baarmoeder kwam. Op 27 januari is Victoria verkocht.

Op 15 januari begon met de worp van Thekla het "geitenwerpseizoen". Snel daarna volgden Panique, Esmé en Roelie. In totaal 9 jongen. Helaas stierven er twee door een infectieziekte, maar gelukkig konden we de andere kleintjes, die ook allemaal ziek waren, met aromatherapie redden. Het bokje van Thekla, Bouckie, en het geitje van Panique, Violaine, hebben we gehouden, de andere kleintjes, allemaal bokjes, zijn verkocht.

Het tweede deel van de geboortegolf begon 23 maart met de bevalling van 2 schapen, ieder met 3 lammetjes. Beide moeders hadden aanvankelijk geen melk, dus bij de veearts biest gehaald en met de fles gevoerd. Na een aantal keren massage van de uier met melkopwekkende olie kwam de melkgift gelukkig op gang, 5 van de 6 konden weer bij hun moeder drinken. Voor het zesde lam was niet genoeg melk, dus die bleef "aan de fles". Eind maart en begin april volgden de andere twee schapen, een drieling en een tweeling, en de andere geiten, Ursina, Ute, Ursula, Ulka en tot slot Ulrike. Het waren in totaal 11 jongen, waaronder 3 vrouwtjes. Helaas overleed er daarvan één, die wilde niet drinken, en wat we ook probeerden, ze bleef zwak. De andere twee hebben we Véronique en Valérie genoemd. De rest, allemaal bokjes, is verkocht.

naar: 2e kwartaal 2004

naar begin pagina 

Actualiteiten
2003

november, december 2003

Op 9 november wordt het kalf van Saga geboren, we noemen hem Umberto. We moesten wel een beetje helpen bij de geboorte, maar verder ging het gelukkig allemaal goed. De melkgift kwam goed op gang. Na drie dagen hebben we Umberto weggehaald bij Saga, en kreeg hij vervolgens de melk uit een fles. Saga bleek een vlotte, maar in het begin niet erg gemakkelijke melkgeefster te zijn. Ze probeerde het melkstel nogal eens van haar uier af te trappen, met ook alle gevaren voor ons. Maar ze geeft veel, en de melk is van een goede kwaliteit.

Op 10 november is het afscheid van de eerste drie pups, Banjer, Ucha en Roos, die naar Nederland vertrekken. Het afscheid van die kleine beestjes is moeilijk, maar het is niet anders. En de nieuwe eigenaren zijn er erg gelukkig mee. Op 11 november wordt Prune gehaald, zij is gekocht door een Frans gezin uit een voorstadje van Parijs, en op 16 november wordt ook Udo opgehaald. Zijn baas is een Nederlander die niet zo ver hier vandaan woont. Tot slot wordt Köbes op 22 november door zijn nieuwe baasjes uit Keulen, Duitsland, afgehaald. Een foto van de laatste maaltijd samen is te vinden op Tjitske's tweede nest.

Het voer voor de koeien en geiten (granen, bietenpulp- en luzernebrok) maalden en mengden we tot nu toe steeds zelf, maar dat was de laatste tijd eigenlijk niet meer te doen. We moesten iedere week voer halen, alles in 50 kg zakken, veel te zwaar, dus we hebben een silo gekocht, en de voerleverancier levert het mengsel dat wij aan hem opgeven. Het plaatsen van de silo was eind november.

Op 1 december wordt Sucrette, de Montbéliarde opgehaald, en op 9 december verkopen we het kalfje Umberto. Nu is het wachten op de geboorte van het kalf van Philina.

In de tweede helft van december komt de pup Udo bij ons logeren, want zijn baasje gaat voor enkele weken naar Nederland.  

naar: 1e kwartaal 2004

naar begin pagina 

26 oktober 2003

Pups

Alle Drenten bij elkaar!
Ook de foto's van de zesde en zevende week zijn te vinden op Tjitske's tweede nest. 

naar: november/december 2003

naar begin pagina   

september/oktober 2003

Koeienperikelen

Enkele weken geleden vonden we op een ochtend in de wei een koeienembryo; Sucrette, de Montbéliarde, bleek verworpen te hebben. Meteen de veearts gebeld, want onderzoek is verplicht. Er werd bloed afgenomen en, samen met het embryo, voor onderzoek naar het laboratorium gestuurd. Enkele dagen later kregen we de uitslag: Fièvre Q. Deze zeldzame ziekte bleek veroorzaakt door een virus dat opgelopen wordt door een tekenbeet. Het gevolg kan, naast verwerpen, ook zijn dat een koe niet meer tochtig wordt en dat bleek het geval. Advies van de veearts: verkopen, want je kunt er niets mee, en dat is ook zo: geen kalf, geen melk. Dus moest er een andere koe komen, en omdat we erg veel plezier van Philina hebben, ze is makkelijk in de omgang en erg aanhankelijk, en de melk is prima voor het maken van kaas, besloten we op zoek te gaan naar een tweede Brune des Alpes. 

Droogte

Alhoewel de hitte nu voorbij is en er wel een klein beetje regen is gevallen, is de grond hier nog steeds erg droog. De beekjes die er anders volop zijn in het najaar zijn er nog steeds niet, in de riviertjes stroomt nog steeds nauwelijks water. De maatregelen die hier van de zomer golden (verbod auto wassen, zwembad vullen, planten bewateren, etc.) zijn nog steeds van kracht. Inmiddels hebben we 's nachts vorst, en dat betekent dat er niets meer groeit ondanks de vaak nog wel aardige temperaturen op de dag. Vanuit de agrarische organisaties wordt dan ook volop gewaarschuwd te zorgen voor voldoende voer, want de kans is groot, dat het gras door de slechte omstandigheden dit jaar, volgend jaar later dan anders zal gaan groeien. Probleem is, dat er geen hooi te koop is, dus daar zijn we nog steeds naar op zoek. 

Pups

De pups groeien voorspoedig, ze zijn inmiddels bijna 6 weken oud. De tijden dat de zon schijnt laten we ze nu zoveel mogelijk buiten spelen, en verder zijn we al volop bezig met het socialiseren: allerlei geluiden laten we ze horen, kennis maken met andere mensen, etc. Ook met de andere honden hebben ze inmiddels kennis gemaakt, en vooral met Themke spelen ze heel graag. Foto's van de pups vanaf de geboorte t/m de vijfde week zijn te vinden op Tjitske's tweede nest. 

naar: 26 oktober 2003

naar begin pagina   

september 2003

naar: september/oktober 2003

juli/augustus 2003

Tjitske gedekt, pups in aantocht:

Zoals ook elders op deze site gemeld, is onze Drentsche Patrijshond Tjitske in juli gedekt, we verwachten haar pups medio september. 

naar begin pagina   

Een hete, droge zomer:

Sinds februari is er maar heel weinig regen bij ons gevallen, met als gevolg, dat het gras in de weilanden nauwelijks heeft kunnen groeien. Wij hebben in het voorjaar bijgezaaid, er vanuit gaande dat er wel, zoals gebruikelijk, regen zou komen, maar nee. Geen nieuw gras, geen hooi-mogelijkheden. Het departement Saône-et-Loire, waarin wij wonen, blijkt qua droogte tot één van de drie meest getroffen gebieden van Frankrijk te horen. De boeren hebben slechts 20 % tot 50 % hooi-opbrengst ten opzichte van "normale" jaren. Dit betekent een enorm hooi-tekort. Vanwege de droogte is ook de opbrengst aan maïs minimaal. Gras groeit er al maanden niet meer in de weilanden. Het betekent een voedseltekort voor alle dieren. Er is geen hooi te koop, ook niet voor de komende winter. Om het herkauwen op gang te houden bij de koeien en geiten moet van de winter stro gevoerd worden, en voor de voedingswaarde moet extra graan e.d. gevoerd worden. Het zal een dure winter worden.